به نقل از «آفتاب»

علائم احتمالی افسردگی

تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۱۷۰۰۸

آفتاب‌‌نیوز :

بر اساس گزارش موسسه ملی سلامت روان، حدود ۴۰ میلیون یا ۱۸ درصد از جمعیت، بزرگسالان با یک اختلال اضطرابی روبرو هستند. از این تعداد، برخی در دسته‌ای به نام اضطراب «با عملکرد بالا» قرار می‌گیرند - نوعی از اضطراب که از علائم معمول پنهان است. اضطراب با عملکرد بالا یکی از تشخیص‌های بالینی در حوزه سلامت روان نیست؛ بلکه بیشتر به عنوان عبارتی کلی برای اشاره به افرادی بکار می‌رود که با اضطراب زندگی می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

افراد مبتلا به این نوع اضطراب، زندگی را به خوبی اداره می‌کنند.

این افراد ممکن است متوجه شوند که اضطراب آن‌ها را به حرکت رو به جلو سوق می‌دهد نه اینکه آن‌ها را از ترس فلج کنند. افراد دارای اضطراب پنهان موفق، منظم هستند و در کل تیپ شخصیتی نوع A دارند یعنی رقابت‌پذیر، عجول و گرایش به کار زیاد دارند که این ویژگی‌ها عامل موفقیت آن‌ها در کارشان محسوب می‌شود، اما با این حال، در درون، آن‌ها احساس بسیار متفاوتی دارند. در این گزارش به ۸ نشانه اشاره شده است که نشان می‌دهد یک فرد ممکن است اضطراب پنهان داشته باشد، اما اطلاعی از آن ندارد.

میل زیاد به کنترل اوضاع

در حالی که برای برخی از افراد نیاز به سازماندهی و کنترل ممکن است صرفاً یک اولویت باشد، برای برخی دیگر تمایل تکانشی آن‌ها به داشتن نظم و کنترل اوضاع، ریشه در مشکلات عمیق‌تری دارد. افرادی که اضطراب پنهان دارند، وقتی اوضاع نامنظم باشد، احساس ناآرامی خواهند کرد، زیرا این امر حس آرامش آن‌ها را از بین می‌برد. آن‌ها می‌خواهند هر چیزی را که ممکن است باعث استرس آن‌ها شود، حذف کنند. این موضوع می‌تواند در نحوه ساختار زندگی روزمره با نحوه سازماندهی میز کار آن‌ها آشکار شود. به طور متناقض، میل به کنترل اوضاع در این افراد نتیجه معکوس می‌دهد و اغلب منجر به اضطراب بیشتر می‌شود.

اشتیاق زیاد برای موفقیت

افرادی که اضطراب پنهان دارند ترس باورنکردنی از شکست خوردن دارند و برای رسیدن به ایده موفقیت خود دست به هر کاری می‌زنند. آن‌ها بسیار نگران قضاوت دیگران در مورد خود هستند و می‌خواهند همه اطرافیان به آن‌ها افتخار کنند. افراد دارای اضطراب پنهان، ظاهرا بیش از حد موفق به نظر می‌رسند. ترس از دست دادن یک ضرب الاجل، باعث افزایش اضطراب آن‌ها می‌شود، بنابراین آن‌ها را وادار می‌کند تا برای انجام آن کار سخت تلاش کنند.

آن‌ها همیشه روی یک موضوع کار می‌کنند و تلاش می‌کنند مطمئن شوند که آن کار به کمال رسیده است که همه این‌ها ناشی از یک ترس اساسی است. این افراد همچنین ممکن است از ریسک کردن اجتناب کنند، زیرا ترس از شکست آن‌ها را متوقف می‌کند. بدترین ترس آن‌ها تجربه شرمساری، نا امیدی، خشم، اندوه یا سرخوردگی است. هنگامی که آن‌ها شکست می‌خورند، ممکن است واکنشی بزرگتر از آنچه که معمولاً انتظار می‌رود، داشته باشند؛ آن‌ها تمام انتقاد‌های سازنده را شخصا خواهند پذیرفت و احساس می‌کنند که به دلیل اشتباهشان به صورت بار بزرگی بر دوش دیگران دیده می‌شوند.

علائم فیزیکی منفی

ارتباط شناخته شده‌ای میان سلامت ذهن و سلامت بدن انسان وجود دارد. استرس و اضطراب می‌تواند به صورت علائم فیزیکی ظاهر شود. درد و تنش عمومی بدن، بی قراری (مانند تکان دادن پا)، مشکلات گوارشی، درد و بیماری‌های مکرر تنها برخی از نمونه‌های متعدد این موضوع هستند. علاوه بر این، بی خوابی، کابوس، یا سایر اختلالات خواب ناشی از افکار مضطرب شایع است.

یکی از رایج‌ترین این علائم سردرد‌های مکرر در نتیجه فشار دادن فک‌ها بر روی هم و یا گرفتگی گردن یا شانه‌ها است. تنش قابل مشاهده ممکن است شایع‌ترین علامت بیرونی اضطراب باشد. واکنش جنگ یا گریز، که در مغز افراد مضطرب بسیار فعال است، اغلب باعث گرفتگی قابل توجهی در دست ها، گردن، فک و شانه‌ها می‌شود.

تمایل کمتر برای درخواست کمک

زمانیکه فردی از اضطراب پنهان رنج می‌برد، ممکن است تمایل کمتری به درخواست کمک داشته باشد. دلایل بسیاری برای این موضوع وجود دارد. آن‌ها ممکن است نگران باشند که اگر به واسطه اضطرابشان تحریک نشوند کارشان آسیب ببیند، یا نمی‌خواهند تأثیر مثبتی را که اضطرابشان بر دستاورد‌های آن‌ها ایجاد می‌کند، از دست بدهند. آن‌ها حتی ممکن است متوجه نشوند که مشکل دارند و یا ممکن است خود را آنقدر مریض ندانند که درخواست کمک کنند.

آمادگی بیش از حد

افراد مبتلا به اضطراب عملکردی بالا، معمولاً ذهنی بسیار فعال و پویا دارند و همه پیامد‌های منفی را قبل از وقوع پیش بینی می‌کنند. ذهن آن‌ها اغلب بدترین سناریو را برای هر موقعیت خاص پیش بینی می‌کند، بنابراین آن‌ها همیشه بسیار آماده هستند. به عنوان مثال، آن‌ها از آن دسته افرادی هستند که همیشه یک چمدان آماده برای سفر آخر هفته دارند. به همین دلیل به آن‌ها افراد قابل اعتمادی در نظر گرفته می‌شود، اما دیگران متوجه نمی‌شوند که این ذهنیت «آماده برای هر چیز» ناشی از اضطراب است.

اجتناب

افرادی که اضطراب پنهان دارند به دلیل اینکه نیاز دارند همیشه اوضاع در کنترلشان باشد، دنیای خود را تنها حول خود می‌سازند تا جایی برای قاطی شدن با دیگران نداشته باشند. آن‌ها به روال‌ها و تجربیات آشنا پایبند هستند، و از تجربه تجربیات عاطفی شدید مانند رویداد‌های جدید اجتماعی اجتناب می‌کنند و از درگیر شدن با دیگران می‌پرهیزند. آن‌ها هر کاری که بتوانند انجام می‌دهند تا خود را از موقعیت‌هایی که ممکن است باعث ناراحتی آن‌ها شود، دور کنند.

واکنش پذیری بسیار

افرادی که به شدت مضطرب هستند همیشه در حاشیه هستند و این نشان دهنده یک سیستم عصبی از بین رفته است. هنگامی که سیستم جنگ یا گریز فعال است، مغز به طور مداوم به دنبال تهدید‌های خارجی می‌گردد. شخصی که اضطراب پنهان دارد ممکن است بدون دلیل موجه مبهوت شود، مانند زمانی که کسی نام او را صدا می‌کند یا نزدیک او راه می‌رود در این زمان وی به احتمال زیاد می‌خندد، اما این خنده در واقع ترس او را نشان می‌دهد. به طور کلی آن‌ها به راحتی وحشت زده می‌شوند و از موقعیت‌هایی مانند خانه‌های جن زده یا فیلم‌های ترسناک اجتناب می‌کنند.

علائم احتمالی افسردگی

برخی از مبتلایان به اضطراب با عملکرد بالا، علائمی را نشان می‌دهند که بیشتر شبیه علائم یک فرد افسرده است، زیرا این دو بیماری دست به دست هم می‌دهند. ایجاد همزمان اضطراب و افسردگی در برخی موارد به توضیح اینکه چرا افراد مضطرب اغلب می‌توانند علائم خود را «پنهان کنند» کمک می‌کند.

به عنوان مثال، خواب ناآرام و عدم معاشرت هر دو از نشانه‌های افسردگی هستند. افرادی که اضطراب پنهان دارند ممکن است به عنوان افراد کاملاً عادی در جامعه مشاهده شوند. با این حال در درون هر کاری که انجام می‌دهند یک احساس اساسی ترس وجود دارد. اضطراب عملکردی بالا، واقعاً می‌تواند به زندگی افرادی که با آن زندگی می‌کنند آسیب برساند، بنابراین مهم است که این علائم را بپذیرید. اگر احساس می‌کنید که با این مشکل زندگی می‌کنید، از کمک حرفه‌ای نترسید. مدیریت اضطراب می‌تواند آسان‌تر از آن چیزی باشد که فکر می‌کنید.

منبع: خبرگزاری ایرنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: اضطراب افسردگی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۱۷۰۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلیل و عوارض بیماری ترانه علیدوستی چیست؟

بعد از اعلام خبر بستری شدن ترانه علیدوستی گمانه زنی‌هایی درباره بیماری او کردند تا اینکه مشخص شد این بازیگر ایرانی دچار بیماری به نام سندرم (Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms) با نام اختصاری (DRESS) شده است که یک نوع واکنش شدید ناشی از حساسیت به مصرف برخی دارو‌ها است. اما سندرم درس (DRESS) چیست و آیا کلا بیماری خطرناکی است؟

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV ۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV ۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع: همشهری آنلاین

tags # ترانه علیدوستی سایر اخبار آیا انسان می‌تواند در فضا تولید مثل کند؟ | رابطه جنسی و زایمان در فضا چگونه است؟ بعد از فضا چه چیزی وجود دارد، جهان کجا تمام می‌شود؟! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟ فضانوردان چگونه در فضا دستشویی می‌کنند؟ | سرنوشت مدفوع انسان در فضا چه می‌شود؟